Stop.
Jakieś pięćset metrów dalej, w stronę Yvette zmierzała ogromna samica, raz po raz zahaczając ogonem o drzewa. Jej celem było znalezienie zwierzyny łownej, aby zaspokoić drążący ją głód.
Szaro - czerwona sylwetka Kamirah, nie wyróżniała jej zbytnio spośród lasu.
Bez żadnych rezultatów poszukiwań, miała właśnie wracać do legowiska, jednak jakiś ruch przyciągnął jej uwagę.

Stała chwilę zbierając myśli, po chwili wyprostowała się, odpowiadając lekceważąco.
- Patrzcie, po moim terytorium pałęta się mała jaszczurka. W dodatku czuje się całkiem jak u siebie w pościeli. - Wzrok fruwał raz na otoczeniu, raz na "intruzie".
Słońce przebijające się przez liście, trafiało wprost na ziemię przed nimi, co wyglądało jak linia, która je dzieliła.

- Och przrpraszam, najwidoczniej pomyliłam sobie jaszczurke z małą małpą ... Szczerze mówiąc nie pogardzę czymś takim, chociażbym miała własnoręcznie wyrywać te piórka - Po tych słowach rozległy się dudniące odgłosy biegu, jak grzmoty zwiastujące błysk w burzy, liście spadające z drzew zasypywały drogę.
Krajobraz usiany ognistymi barwami zaczął przeobrażać się w wichurę liści, które jak płomień zmieniały tor lotu wraz z podmuchami wiatru.

Ostatnio edytowany przez Kamirah (2014-03-23 21:29:36)

Zwalniając pod koniec, doszła do skały.
-Słuchaj, rozumiem że początkowe stosunki między nami nie są najlepsze, ale prosiłabym cię o opuszczenie mojego terenu - Oparła jedną z łap o skalę, wyglądało to tak, jakby miała zaraz na nią wskoczyć, co nie było problemem - Inaczej zmuszona przez głód, będę musiała cię zjeść.
Prawdę mówiąc, okolica nie wygladala tak, jakby ktoś inny miał tu mieszkać, albo co najmniej chciał mieszkać. Może i widoki ładne, ale w pobliżu nie widać żadnych rzek, co zmusiło spinozaurę do poszukiwania  zwierzyny lądowej.

Ostatnio edytowany przez Kamirah (2014-03-24 16:29:42)

Wybełkotała coś pod nosem, po czym wzięła oddech.
- Dobrze ... Więc zmiataj do domu jaszczurko, a jeżeli nie znajdę jakiejś wody, następnym razem to ja do was wpadnę - tutaj  podkreślająco wskazała ogonem kierunek, w którym znajduje się terytorium wody.

Ostatnio edytowany przez Kamirah (2014-03-24 18:13:56)

Przez chwilę wpatrywała się w velociraptorke, po czym jednak ockneła się, wyprostowała grzbiet, prezentując żagiel na plecach i rozgarniają cpotężnymi łapami żółto - pomarańczowe liście, oddaliła się

Ostatnio edytowany przez Kamirah (2014-03-24 19:56:06)

Posłanie z opadłego listowia szeleściło cicho pod stopami raptorzycy, kiedy ta przemieszczała się powoli pomiędzy wysokimi roślinami leśnego poszycia. Czuła się wśród nich dobrze ukryta; niemal niewidzialna. Shahiid, duch lasu.. Nie, to brzmi groteskowo – pomyślała.
Węsząc w powietrzu stawiała powolne kroki, oszczędzając zranioną kilka dni wcześniej nogę. Po jakimś czasie znalazła rosłe drzewo o zwyrodniałym, pustym pniu, gdzie mogła się idealnie wpasować.
- Świetnie – szepnęła do siebie, po czym zebrała z okolicy trochę mchu, i wyłożyła nim wnętrze norki. Wejście do dziupli było wąskie, wiedziała, że tylko dinozaur jej gabarytu się tam wpasuje. Była też niemal pewna, że pozostając w swoim ukryciu jest niewidoczna dla ewentualnych gości. Jedynie zapach mógł ją zdradzić, o ile ktoś wiedział czego powinien tutaj szukać. Kolejnym plusem było to, iż ze swojego drzewa widziała dobrze okolicę, większość wydarzeń nie powinno pozostać przez nią niezauważonych.
Ziewnęła przeciągle i zwinęła się w skórzasto-pierzasty kłębek w swoim nowym legowisku. Oczy same jej się zamykały po sytym posiłku, dlatego postanowiła zdrzemnąć się jakiś czas po obiedzie.